بایگانی نوشته‌ها

یکی از مناطق تقریبا (شاید) دست نخورده ایران، پارک ملی کویر می باشد. منطقه وسیعی که در سه استان تهران ، سمنان و قم گسترده شده است و تنوع جانوری و گیاهی خاص خود را دارد. در گذشته نه چندان دور به آن آفریقای کوچک ایران گفته می شد، اما متاسفانه به دلایلی چون خشکسالی ، تبدیل شدن آن پارک به محل انجام مانورهای نظامی و شکارهای غیر قانونی دیگر به مانند سابق نیست، بسیاری از حیوانات پارک یا ازبین رفته اند و یا به مناطق پایین دست کویر مرکزی ایران، به سمت اصفهان و یزد مهاجرت کرده اند. بنا بر اطلاعات سازمان محیط زیست، این منطقه حدودا ۶۷۰ هزار هکتار وسعت دارد که ۴۲۰ هزار هکتار آن متعلق به پارک ملی کویر و ۲۵۰ هزار هکتار از آن منطقه حفاظت‌شده است نزدیکترین محل دسترسی به پارک ملی کویر، برای تهرانی ها از مسیر ورامین و پیشوا است که در این سفرنامه قصد معرفی این جاذبه گردشگری را دارم.

امروز قصد معرفی آزمایشگاه زندگی دیجیتال شهر تورینو را برای شما همراهان گرامی دارم. آزمایشگاهی که در زمینه اقتصاد مشارکتی (Sharing Economy) و اقتصاد مدور یا چرخشی (Circular Economy) فعالیت دارد. این آزمایشگاه در تابستان2017 توسط شهرداری شهر تورینو راه اندازی و به بهره برداری رسید.در این آزمایشگاه از سامانه ای (پلتفرمی) رونمایی شده است، که به مشارکت کنندگان این امکان را می دهد، تا بتوانند به ساده ترین شیوه راه حل های مبتکرانه، نوین و فناورانه خود را عملیاتی نمایند، راه حل هایی که به ساخت آینده سبک های نوپدید زندگی شهری و نظم های نوین اجتماعی کمک می کند. در این آزمایشگاه که زیر نظر شهرداری تورینو فعالیت می کند از هر گونه ایده و پیشنهادی که به بهبود عملیات در اکوسیستم شهری- شهروندی، خصوصا مسائل محیط زیستی شهر تورینو کمک کند، استقبال می شود.

در دولت الکترونیک تمرکز و تایید بر اینترنتی کردن تمامی پروسه های مصوب و موجود فعلی است اما در دولت و حاکمیت های دیجیتالتمرکز بر اصلاح فرآیندهای و پروسه های اداری و دولتی به کمک فناوری های نوظهور استدولت و حکمرانی دیجیتال یک استراتژی جدید جهت مدرنایز کردن ( مدرن کردن ) دولت ها استدولت و حکمرانی دیجیتال موج جدیدی از دولت ها ( مثل دولت خوب ، دولت خدمتگزار ، دولت الکترونیک و ... ) ناشی از ادغام بدنه دولت ها با فناوری و خدمات دیجیتال نوظهور است، لذا جا دارد بگوییم فرآیندها در دولت و حکمرانی دیجیتال ثابت نیستند بلکه هوشمندانه و خلاقانه تغییر پذیر هستند. و در انتها دولت و حکمرانی دیجیتال را می توان یک شبه پارادایم جدید مدیریت دولتی نام بردحال با توجه به توضیحات مذکور ، گزارش پیوست را ملاحظه بفرمایید

منطقه جاودانگی دیجیتال کجاست؟                                                                                                     ما به بغداد جهان جان اناالحق می‌زدیم ..... پیش از آن کاین دار و گیر و نکته منصور بودمولانا غزل شماره 731عارف و شاعر بزرگ ایرانی جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا (مولوی) در اشعار خود از شهرهای زیادی نام برده است. در این میان و در عرفان و اندیشه ایرانی مولانا ، نام شهرهای نور و ظلمت هم دیده می شود. از دید مولانا، شهر نور عالم برتر است، نام و عالمی که قبل تر در اندیشه های زرتشتی و اوستا هم به آن اشاره شده است. مولانا از شهرهایی چون تبریز و مصر و بخارا به عنوان شهرهای نور یاده کرده است، که احتمالا حسب شرایطی که در آن زمان داشته اند و به تبعیت از تعابیر قرآنی، آن شهرها را به مثابه شهر نور دانسته است.

در این روزهای سخت آخرزمانی ، یکی از تلخ ترین و وحشتناک ترین رخدادهای ممکن، برای خیلی از هم وطنان خصوصا در شهرهای بزرگی چون تهران و اصفهان و مشهد و .... اتفاق افتاد، ترکیبی کشنده از آلودگی هوا و ویروس مرگبار کوید19 ، آدمی را یاد آن ضرب المثل فارسی می اندازه که می گه " وقتی که نه راه پیش داری و نه راه پس" در هر صورت محکوم به مرگی .....خلاصه که، در این دنیای مرگبار، باید جستجو کرد، که چگونه و با چه ابزاری می توان ضعف و ناکارآمدی سیستم حاکمیتی را در امور زیست محیطی، جبران نمود.به راستی آن ابزار چیست؟ و آیا ابزارهای فناورانه، می تواند کمک حال بشریت در این اکوسیستم پیچیده باشند؟ دو قلوهای دیجیتالی، الگوهای نرم‌افزاریی هستند که اتصال دنیای فیزیکی و دیجیتالی ما را برقرار می کنند، در اصل آنها متکی به داده هایی هستند که در دنیای واقعی و فیزیکی ایجاد می شوند ، نتایج را در دنیای مجازی خود تجزیه و تحلیل می کنند ولی آنها را دوباره در دنیای فیزیکی مورد استفاده قرار می دهند. دوقلوهای دیجیتالی، از متادیتاهای مختلف و دسته‌بندی شده ای استفاده می کنند

همانطور که برای دیدن خورشید نیازمند لنز و فیلتر مناسب هستیم، برای درک درست ابعاد کسب و کارهای نوپدید دیجیتال هم باید از لنز مناسب استفاده کرد. آقای David Mitchell Smith ، یکی از معاونین اصلی شرکت گارتنر بر این باور است که ورود به حوزه کسب و کارهای دیجیتال، نیازمند نگاهی متفاوت به مسائل است و پاسخ را بایستی به واسطه لنزها و فیلترهای مناسب جستجو نمود تا فرصت های خوب و درست این حوزه شناسایی شوند.

مدیر ارشد دیجیتال یا همان Chief Digital Officer که معاونت دیجیتال هم نام گذاری شده است، امروزه سر زبان ها است. اما با طرح چند سوال قصد دارم، تا این عنوان شغلی و جایگاه درست آن را در سازمان ها و شرکت هایی که قصد انجام پروژه های تحول دیجیتال دارند، را توضیح دهم. از این رو، در ابتدا چندین سوال کلیدی مطرح می شود که به شرح زیر می باشند:

• آیا این عنوان شغلی لازم است ؟ 
• آیا مدیر ارشد دیجیتال، تعیین کننده و هدایت گر برنامه های تحول دیجیتال سازمان ها است؟ 
• آیا ادغام مشاغل قبلی نظیر مدیر ارشد اطلاعات ، مدیر بازاریابی ، مدیر فناوری ، مدیر نوآوری ، مدیر استراتژی ، مدیر داده و حتی مدیر عامل با این عنوان شغلی، عملی منطقی است؟ 
• و سوال آخر اینکه، آیا وظیفه توسعه قابلیت های دیجیتالی که در راستای وظایف عنوان شغل نوپدید دیگری که اخیرا در برخی سازمان ها با عنوان "مدیر ارشد فناوری بازاریابی"  ایجاد شده است؛ نیست؟ چرا که اساسا وظیفه آن عنوان شغلی، بهبود فرایندها و فعالیت های  سمت مشتری است.

فرض بر این است که به طور طبیعی و به مرور زمان، سازمان ها در زمينه حکمرانی سازمانی تخصص لازم را پیدا کرده و حتی خبره می شوند. با وجود فرض خبرگی، ممکن است، حتی سازمان های خبره هم در مسیر مهاجرت به قصد اعمال تحول دیجیتال ، نقاط کوری را داشته باشند.حسب تجربه شخصی در حوزه خدمات خدمات و محصولات دیجیتال، این نکته را اعلام می دارم که یکی از دلایل ایجاد این نقاط کور که مسیر تحول دیجیتال را شفاف  و میسر نمی سازد، مربوط به عدم شکل گیری ساختار حکمرانی دیجیتال است که باعث بسیاری از مشکلات در ادامه مسیر تحول دیجیتال می شود. به بیان دیگر بر این باورم که عدم ایجاد ساختار حکمرانی دیجیتال در سازمان سبب ایجاد مشکلات دیگری در مسیر مهاجرت تحول دیجیتال می شود مشکلاتی که سازمان ها تا قبل از آن بعضا با این مشکلات به این صورت مواجه نشده بودند مواردی چون: عدم پاسخگویی تیم ها در مسیر ایجاد تحول دیجیتال ، عدم وضوح نقش ها و مسئولیت ها ، عدم توانایی در تصمیم گیری مناسب و قاطع در برابر تغییر و حتی عدم اطمینان به اتفاقات و رخدادهایی که در سازمان در شرف ایجاد و اعمال است.

نسل پنجم شبکه های مخابراتی بی سیم یا همان 5G، این توانایی را دارد که نحوه انجام بسیاری از ماموریت های  آتی دولت را تغییر دهد. درک درست از فناوری 5G، به مقامات دولتی کمک می کند تا دولت ها و حاکمیت ها پس از این توانسته در اموری چون خط مشی گذاری ها و تصمیم گیری های مهم و آتی خود، بتوانند به یکی از خاستگاه های مدیریت دولتی، که ایجاد نوآوری در زیرساخت ها و تصمیم گیری های دولتی با هدف ساخت مطلوب آینده جوامع است، نزدیک تر شوند.دنیای آتی، دنیای پیچیده و مرموزی است، دنیایی که خواسته کارمندان و کارگران دیگر کاغذ ، کازیه ، قلم و سایر ملزومات اداری نیست، آنها متناسب با رشد فناوری، قطعا مطالبات بیشتری از دستگاه ها و سازمان های بالادستی خود خواهند داشت. به عنوان مثال، یک کارمند سازمان آب یا گاز را در نظر بگیرید که به دنبال شناسایی محل دقیق نشتی است. او با استفاده از عینک های مجهز شده به فناوری های AR/VR قادر خواهد بود، تا درک درستی از محل قرار گیری دقیق لوله ها داشته باشد

در میان کارهای تخصصی، هر از چند گاهی فرصت گشت و گذار و طبیعت گردی هم ایجاد می شود. خاطرم هست حدود سال 1387 بود که در فیس بوک صفحه ای را با نام "صد مکانی که قبل از مرگ باید دید" ایجاد کردم اما به دلایل متعدی از ادامه آن کار باز ماندم. امروز ضمن ادامه مسیر قبلی، سعی دارم تا با معرفی مقاصدی که سفر کرده ام تجربیات خودم را به اشتراک بگذارم تا همراهان عزیز از این تجربیات بهره مند شوند.از این رو و برای شروعی دیگر ، یکی از جذاب ترین و بی نظیرترین های آن سفرها را معرفی می نمایم، سفری که ذهن هر انسانی را ساعت ها درگیر خود می سازد. اما سوال اینجاست که چرا اوپرت تا این حد مورد استقبال گردشگران ، طبیعت گردان و خصوصا تورهای تفریحی قرار گرفته است؟ پاسخ در این است که اوپرت ویژگی های خاص خود را دارد، اما یکی از ویژگی های آن در لحظه ای ایجاد می شود که وارد منطقه می شوید و به محض دیدن ابهت و رخ نمایی طبیعت از آن چه که پروردگار حادث کرده است شما را دقایقی به سکوتی عمیق فرو می برد، سکوتی سرشار از افکار مختلف و مرور دیدگاه های فلسفی…