بایگانی نوشته‌ها

برای فهم بهتر پیوند میان مفاهیم مدیریت عمومی [Public administration] و انقلاب صنعتی چهارم [Industry 4.0] به نظر می رسد، بایستی به سراغ کشورهای پیشرفته و در حال توسعه رفت و میزان استقبال آنها را نسبت به فناوری های نوآورانه و نوپدید بررسی نمود. اما قبل از آن لازم است در خصوص فناوری نوپدید (نوظهور) و مفهوم حکمرانی دیجیتال بحث شود؛ فناوری های نوپدید که در ابتدای چرخه حیات فناوری قرار دارند، حاصل پیشرفت های متراکم انواع فناوری ها در دوره های متوالی بوده، که ضمن در حال توسعه بودن، به صورت همزمان در صنایع و جوامع در حال استقرار می باشند و سبب تغییراتی شگرف، در فراگردهای تجاری، ساختار سازمانی و فرهنگ سازمانی از حال و آینده آنها خواهد شد. هرچند برخی از فناوری های نوپدید ممکن است سبب تغییر یا حذف فناوری های قبلی شوند اما این نکته قابل تامل است که معمولاً همه فناوری های نوپدید به جایی نمی رسند که بتوانند فناوری‌های فعلی را مختل نمایند.

اصلاح نظام اداری مطلوب، در فضایِ یک تغییر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی منحصر به فرد و همزمان امکان پذیر است، این اصلاح، مستلزم بهره جستن از مفهومی تحت عنوان مدیریت انتقال (transitions management) امکان پذیر است، مفهوم مدیریت انتقال در دهه گذشته برای کشف "طیف وسیعی" از مسیرهای ممکن برای ایجاد تغییر، در ساختارهای دولتی و حاکمیتی برجسته شد، اما مدیریت انتقال، همواره سبب ایجاد تغییرات شگرف نگردید. یکی از مشهورترین آن نمونه ها، مرتبط به کشورهای کمونیست است، تغییرات اداری در نظام های اداری کشورهای [Central and Eastern Europe]CEE  که مصادف با جنبش اصلاحاتی نیم کره غربیِ تحت سلطه ­یِ ایده­ های مدیریت دولتی نوین (New Public Management) شکل گرفته بود. اما مفهوم مدیریت دولتی نوین برای ایجاد اصلاحات در کشورهای پسا کمونیستی، که اساس اصلاحات اداره امور خود را در امتدادِ مدل کلاسیک سلسله مراتبی وبری متمرکز، انتخاب کرده بودند، کاملا بیگانه و غیر کاربردی شد و به تعبیری، هیچ گاه زمینه ساز انتقال و ایجاد اصلاحات مطلوب نگردید.